แหวนบนนิ้วนาง

คุณเซนต์จอห์นเป็นครูเกษียณอายุแล้ว เมื่อเขาอายุ 62 ปี เขาถูกโรงเรียนเดิมหลอกและกลับไปทำงาน เขาทำงานบ้านบ้างเป็นหลัก หลายคนมีข้อสงสัยเกี่ยวกับแนวปฏิบัติของโรงเรียน มีครูเก่งๆ มากมาย แล้วทำไมต้องมายุ่งกับชายชราวัย 60 อีกคนหนึ่งล่ะ? แต่ในไม่ช้า ความสงสัยของผู้คนก็คลี่คลาย คุณเซนต์จอห์นก็ทำงานเหมือนกับคนอื่นๆ เขามีความคิดที่รวดเร็วและมีคารมคมคายที่ยอดเยี่ยม โต๊ะทำงานของเขาเป็นระเบียบอยู่เสมอ รายการที่เขาเก็บไว้จะมีป้ายกำกับและทำเครื่องหมายไว้ในสมุดบันทึก เขามักจะเตือนคนหนุ่มสาวว่า "สวัสดี หนุ่มน้อย ถึงเวลาคืนหนังสือที่คุณยืมครั้งล่าสุดแล้ว" ความจำของเขายังดีอีกด้วย

ไม่นานก็มีคนค้นพบเบาะแส สิ่งแรกที่มิสเตอร์เซนต์จอห์นทำเมื่อมาออฟฟิศทุกวันคือการดื่มน้ำ จากนั้นเขาก็หยิบขวดเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋าเอกสาร เทยาหนึ่งกำมือเข้าปาก แล้วยกคอขึ้นเพื่อส่งน้ำ เพื่อนร่วมงานเก่าของเขาทุกคนคุ้นเคยกับสิ่งนี้ มันเป็นนิสัย แต่ตอนนี้ทุกคนพบว่าหลังจากที่เขาเดินเข้าไปในออฟฟิศเขามักจะดื่มน้ำก่อนแล้วจึงโทรหาลูน่าภรรยาของเขา ฉันมียาอยู่ที่บ้าน โปรดนำมาให้ฉันด้วย ลูน่าปรากฏตัวที่ออฟฟิศหลังจากที่ฉันผ่านไปได้หนึ่งชั่วโมง และเธอแสดงสีหน้าโกรธเล็กน้อย และเขาก็ยื่นยาให้เขาอย่างไร้ความกรุณา แต่เขาไม่สนใจ เขามองหน้าภรรยาของเขา อิอิ ยิ้มแล้วกล่าวขอบคุณ ผิวของลูน่าซีดเล็กน้อยและผมของเธอก็แห้ง

หลังจากดูเขากินยาเสร็จ ลูน่าก็หันหลังกลับและจากไปโดยไม่ทักทายเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ฉันจึงล้อเขาว่า "ครั้งต่อไปอย่าลืมนำยามาด้วย"

อีกครั้งหนึ่ง ดวงอาทิตย์ยังคงส่องแสงเจิดจ้าเมื่อนักบุญจอห์นโทรหาลูน่า แต่ภายในสิบนาทีหลังจากวางสาย ท้องฟ้าก็มืดครึ้มและฝนก็เริ่มตกทันที เมื่อนักบุญจอห์นมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความตื่นตระหนกและโทรกลับบ้านก็ไม่มีใครตอบ เขารีบเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบหยิบหยิบออกมาแล้วกำลังจะออกไปข้างนอก แต่ประตูก็เปิดออก และลูน่าก็ปรากฏตัวที่ประตูห้องทำงานเปียกโชกจนผิวหนัง นักบุญยอห์นเข้ามาหาเขาด้วยความละอายใจราวกับเด็กที่ทำอะไรผิด เมื่อลูน่ากำลังจะมอบมันให้เขา เธอก็พูดว่า: "เจ้าผีขี้ลืม" แม้ว่าลูน่าจะเปียกโชก แต่เขาก็ยังคงมองเธอตามปกติ เขาขอให้นักบุญยอห์นกินยาก่อนออกเดินทาง หลายปีที่ผ่านมาทั้งสองคนดูแลและรักกัน เพียงเพราะพวกเขาสวมแหวนวงเดียวกันบนนิ้วนาง แหวนคลาสสิกวงนี้อยู่กับพวกเขามาเป็นเวลา 40 ปีแล้ว ผูกหัวใจไว้ด้วยกันและพึ่งพาพวกเขาอย่างใกล้ชิด!

ความสุขหมายถึงเมื่อความหลงใหลจางหายไปและใบหน้ามีอายุมากขึ้น มือที่โอบกอดคุณโดยไม่เสียใจก็ยังอยู่ที่นั่น ใจที่ไม่เคยหันกลับมายังอยู่กับเธอ ความรักที่ไม่เคยเย็นลงยังคงเป็นความรักที่ทำให้คุณอบอุ่น